νέο Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Το blog αυτό είναι το blog του παλιού Αυτόνομου Σχήματος Φυσικού (Persona non Grata) το οποίο δραστηριοποιήθηκε από το φθινόπωρο του 2006 μέχρι τον Οκτώβριο του 2013. Ο κύκλος αυτός έκλεισε και από το φθινόπωρο του 2013 ένας νέος ξεκίνησε με αρκετά ανανεωμένη σύνθεση μέσα από τη συνάντηση πολλών καινούριων ανθρώπων και κάποιων παλαιότερων που συμμετείχαν στο παρελθόν είτε στο παλιό αυτόνομο σχήμα, είτε στη συνέλευση αδιαμεσολάβητου αγώνα φυσικού. Η γέννηση του νέου εγχειρήματος και το άνοιγμα ενός νέου κύκλου κρίναμε σημαντικό να σηματοδοτηθεί και με ένα καινούριο blog το οποίο βρίσκεται στη διεύθυνση:

http://autonomofysiko.espivblogs.net/

Το παρόν blog θα συνεχίσει για ένα μεταβατικό διάστημα τη λειτουργία του ως blog κυκλοφορίας των αγώνων και κατάθεσης σκεπτικών μέσα από την (ανα)δημοσίευση κειμένων συλλογικών ή ατομικών. Η διαχείρισή του όμως γίνεται πλέον σε πιο πρωτοβουλιακή βάση. Το συλλογικό blog του αυτόνομου σχήματος φυσικού είναι πλέον αυτό της διεύθυνσης. Επίσης ενημερωτικά τα κείμενα με υπογραφή «Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού (Persona non Grata)» είναι του παλιού σχήματος, ενώ τα κείμενα με υπογραφή «Αυτονομο Σχήμα Φυσικού» είναι του νέου.

5/11/2013

[παλιό] Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού (Persona non Grata)

Ανακοίνωση ΔΣ της λέσχης (τρολιά)

αναδημοσιεύουμε κείμενο-τρολιά, απάντηση σε ανακοινώσεις της διοίκησης, που μοιράστηκε από τη συνέλευση για το κόστος φοίτησης και άλλους φοιτητές/τριες πάνω στους δίσκους στη λέσχη μέσα από τις διανομές, την Τρίτη 19/11/2013

*****

Ανακοίνωση του ΔΣ της λέσχης

Αγαπητέ φοιτητή/φοιτήτρια,

Μετά από δύο εβδομάδες λειτουργίας της Λέσχης, είναι αποδεκτό από όλους ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες σίτισης είναι αναβαθμισμένες και εξαιρετικής ποιότητας, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Το γεγονός αυτό διαψεύδει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, όσα τον τελευταίο καιρό λέγονταν και γράφονταν, για πιθανά προβλήματα της ανάμεσα στα οποία και η μη δωρεάν σίτιση. Σας παρακαλούμε να αγνοήσετε ότι στη προκήρυξη του νέου διαγωνισμού της λέσχης για το επόμενο έτος, που τρέχει αυτή την περίοδο, αναγράφεται ότι  “Ο ανάδοχος υποχρεούται κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, στη σίτιση των φοιτητών που δικαιούνται  και  φέρουν  κάρτα  σίτισης. Επίσης  υποχρεούται  στη  σίτιση  των  μη  κατόχων  κάρτας σίτισης φοιτητών, με το αυτό αντίτιμο (σ.σ.1,80€/μέρα) πλέον Φ.Π.Α., καταβαλλόμενο από τους ίδιους.”

Θα σας παρακαλούσαμε επίσης, να μη θεωρήσετε ότι η αναβάθμιση της ποιότητας του φαγητού είναι στάχτη στα μάτια με απώτερο σκοπό τη νομιμοποίηση της παραχώρησης της λέσχης σε εταιρεία catering. Εξάλλου θεωρούμε αυτονόητο πως έχετε διαγράψει απ’τη μνήμη σας πως τα τελευταία 3 χρόνια το φαγητό είχε πέσει σταδιακά στο επίπεδο του συσσιτίου. Προπάντων, όμως, απευθύνουμε έκκληση να μην τολμήσετε να περάσετε την Εγνατία για να μάθετε τι συμβαίνει στο ΠΑΜΑΚ, όπου οι δικαιούχοι διαρκώς μειώνονται και για τους υπόλοιπους υπάρχει αντίτιμο 3,5€ για ένα άθλιο, πλαστικό προμαγειρεμένο φαγητό.

Επιπροσθέτως, ζητούμε την υπομονή σας για τις μεγάλες ουρές και το χρόνο αναμονής στις διανομές. Γι’ αυτό ευθύνονται οι μάζες των μη φοιτητών που σιτίζονται και σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι η διαρκής μείωση εργαζομένων κρατάει κλειστές άλλες τρεις διανομές (μία στην κάτω και δύο στην πάνω λέσχη). Απ’ τη μεριά μας κάνουμε ότι μπορούμε για εντατικοποιήσουμε και να βγάλουμε το λάδι στους εναπομείναντες εργαζομένους. Zητάμε την κατανόησή σας μέχρι να σκεφτούμε κάτι χειρότερο.

          Για να συνεχίσει, ωστόσο, η λέσχη να παρέχει τις άριστες υπηρεσίες της, είναι απαραίτητο να βγάλετε κάρτες σίτισης, καθώς η χρηματοδότηση  εξαρτάται από τον αριθμό των εγγεγραμμένων φοιτητών. Παρακαλούμε μη θεωρήσετε ότι αυτό είναι πρόσχημα για να αποκλειστεί κόσμος με βάση την κατοχή ή όχι της κάρτας. Ξεχάστε ότι τα προηγούμενα χρόνια η λέσχη είχε ελάχιστους εγγεγραμμένους και έπαιρνε υψηλότατες χρηματοδοτήσεις χωρίς ποτέ να είναι καθοριστικός ο αριθμός των επίσημα δηλωμένων. Ξεχάστε επίσης ότι ακόμα και τότε, η διοίκηση ήθελε ελέγχους στη είσοδο και αποκλεισμό ανθρώπων από το φαγητό με διαφορετικά προσχήματα. Αγνοήστε ακόμη ότι την ίδια στιγμή που στην είσοδο της λέσχης οι αποκλεισμοί εντείνονται αφήνοντας ανθρώπους πεινασμένους, στην πίσω πόρτα των μαγειρίων της πετάγονται το βράδυ ολόκληρα καζάνια γεμάτα με φρέσκο φαγητό.

Θα σας παρακαλούσαμε, λοιπόν, να επιδεικνύετε την κάρτα σίτισης στους αρμόδιους υπαλλήλους, να κανιβαλιστείτε μεταξύ σας για το ποιος ειναι άξιος για το φοβερό προνόμιο να έχει ένα πιάτο φαΐ και να σταματήσετε να σκέφτεστε ότι ο τρόπος για να πάρετε πίσω τη ζωή που σας κλέβουν (και πιο πεζά να αυξήσετε και τη χρηματοδότηση της λέσχης) είναι η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας όσων βιώνουν τη λεηλασία πέρα από εικονικούς διαχωρισμούς του τύπου φοιτητής-μη φοιτητής, δικαιούχος-μη δικαιούχος. Κλειστείτε στη γυάλα του φοιτητικού μικρόκοσμου, κοιτάξτε τη δουλειά σας και το συντεχνιακό σας συμφέρον, πατήστε τους διπλανούς για να σωθείτε. Ξεχάστε ότι αύριο άνεργοι θα είστε κι εσείς, εργαζόμενοι των 400€ θα είστε κι εσείς, στη μετανάστευση ίσως οδηγηθείτε κι εσείς.

Κλείνοντας θα θέλαμε να γνωρίζετε ότι η διοίκηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να περιφρουρήσει τη συνεχή αύξηση των εξαθλιωμένων αυτής της κοινωνίας, να ενισχύσει τους δημόσιους δωρεάν αποκλεισμούς στη λέσχη και να τους περιφρουρήσει ενισχύοντας τους μηχανισμούς της δημόσιας δωρεάν αστυνόμευσης.

Με εκτίμηση,

το Ειλικρινές ΔΣ της λέσχης

19/11/2013

ανοιχτή συζήτηση για τη λέσχη

*****

στη βίαιη υποτίμηση που βιώνουμε,

σηκώνουμε γροθιές ψηλά

όχι για τη μερίδα, αλλά για όσα είδα

Η λέσχη άνοιξε και θα έπρεπε να περνάμε το κατώφλι της χαμογελώντας. Περνάμε και σφίγγουμε τα δόντια. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε πόσο δύσκολα πέρασαν οι τελευταίοι δύο μήνες. Με τα λεφτά να τελειώνουν πριν το καταλάβεις και μ’ ένα μόνιμο άγχος για το «τι θα φάμε ρε παιδιά;». Με τις αόριστες δηλώσεις της διοίκησης για την ημερομηνία ανοίγματος της λέσχης και τις υποκριτικές κινήσεις συμπόνιας. Με το δσ της λέσχης να παίζει κρυφτό σε όλο το campus του ΑΠΘ. Με τις απειλές τους για πειθάρχηση και «συνεργασία» γιατί αλλιώς η λέσχη δεν θα ανοίξει ποτέ. Κι όλα αυτά ενώ στη λέσχη το μόνο που μαγειρευόταν ήταν επισφάλεια και εντατικοποίηση στις πλάτες των εργαζομένων, περικοπές στην ποιότητα και στις μερίδες, έλεγχος στην είσοδο και αποκλεισμός πολλών από εμάς.

Η λέσχη άνοιξε. Αλλά όχι για όλυς και όλες. Την απαόρευση εισόδου θα αντιμετωπίσουν όλοι όσοι είναι φοιτητές μεγαλύτεροι από ν+2 έτη, φοιτήτριες του ΠΑΜΑΚ ή του ΤΕΙ, άνεργες, μετανάστες, και γενικά όσοι και όσες σιτίζονταν μέχρι τώρα στη λέσχη χωρίς να έχουν αυτό το καταραμένο το πάσο. Εμείς το έχουμε ξαναπεί: κανένα πάσο δεν μας ενώνει – καμία κάρτα σίτισης δε μας χωρίζει. Το μόνο που μας ενώνει είναι η κοινή μας ανάγκη ν’ αντεπιτεθούμε στην υποτίμηση και τον εξευτελισμό μας και η θέληση να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Και σ’ αυτόν τον αγώνα, θα βρεθούμε μαζί με όποιον δεν θέλει να βιώνει την εκμετάλλευση μόνος, είτε αυτός/η βαφτίζεται από τη διοίκηση «φοιτητής του ΑΠΘ» είτε όχι. Με άλλα λόγια, ντόμπρα και σταράτα: το πάσο μας δεν θα το δείξουμε ούτε στα όνειρα σας κι αυτήν την πόρτα θα την περνάμε όλες και όλοι μαζί, από τώρα και για όλους τους χειμώνες που έρχονται.

Η λέσχη άνοιξε. Με ανάθεση σε εταιρεία catering. Εντάξει, η σταδιακή ιδιωτικοποίηση της λέσχης δεν ξεκίνησε τώρα αλλά με τις εργολαβίες που είχαν γίνει καθεστώς εδώ και χρόνια. Οι συνθήκες λίγο πολύ γνωστές: οι εργαζόμενοι με το διαρκή φόβο της απόλυσης, το φαγητό μας όλο και χειρότερο, οι μερίδες για όλο και λιγότερους/ες. Στην πραγματικότητα δηλαδή, μικρή σημασία έχει και για τους εργαζόμενους αλλά και για εμάς- αν η λέσχη είναι δημόσια ή ιδιωτική, αν αυτός που έχει την ευθύνη της λέσχης είναι το κράτος ή ιδιώτης. Και υπό τα δύο καθεστώτα ίδια είναι η στόχευση: υποβάθμιση ποιότητας και αποκλεισμοί για τον κόσμο που σιτίζεται, συνέχιση και ένταση της επισφάλειας για τους εργαζομένους. Συνεπώς, για να είμαστε ξεκάθαροι, την ίδια αντιμετώπιση θα έχει όποιος κι αν προσπαθήσει να μας επιβάλει την υποτίμηση: θα μας βρει απέναντι του, έτοιμες να πάρουμε πίσω μόνες μας τα αυτονόητα.

Η λέσχη άνοιξε. Και όλα τώρα αρχίζουν. Η μάχη για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια μαίνεται πια και σ’ αυτό το πεδίο και δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Ας το γνωρίζουν, λοιπόν, φίλοι και (κυρίως) εχθροί ότι εδώ δεν μιλάμε για νούμερα και αφηρημένους οικονομικούς δείκτες. Δεν μιλάμε για τους «άλλους» ούτε στο όνομα τους. Γιατί οι «άλλοι», αυτοί που περισσεύουν στους λογαριασμούς των αφεντικών, είμαστε πλέον όλοι και όλες. Κι αν όχι σήμερα αύριο, κι αν όχι στη λέσχη κάπου αλλού: στα νοσοκομεία, στα λεωφορεία, στο ρεύμα, στα νοίκια, στην εργασία, στο επίδομα ανεργίας, κλπ.

Το κείμενο αυτό είναι ένα κάλεσμα προς όλους εμάς που νιώθουμε μόνοι και αδυναμες, που βιώνουμε τη λεηλασία και τους αποκλεισμούς, που φοβόμαστε και διστάζουμε, που σιωπούμε ενώ έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου να ουρλιάξουμε. Αν δεν παλέψουμε ενεργά για τις ζωές μας, αν αναθέσουμε για άλλη μια φορά τον αγώνα σε ειδικούς – διαμεσολαβητές δε θα καταφέρουμε τίποτα. Καλούμε λοιπόν καθένα και καθεμιά να βρεθούμε όλες και όλοι μαζί, χωρίς τους ψευδείς διαχωρισμούς που μας επιβάλλουν. Στην μίζερη πραγματικότητα της μοναξιάς που μας ετοιμάζουν να αντιτάξουμε τη δική μας επίθεση όπως ξέρουμε και μπορούμε: χωρίς ειδικούς και παρατάξεις, ισότιμα και αδιαμεσολάβητα, με συλλογική ανάλυση και άμεση δράση, με αλληλεγγύη και συντροφικότητα, με οργή και τρυφερότητα, με πάθος και αποφασιστικότητα, με κέφι και φαντασία, με χαρά και δημιουργικότητα. Δεν είναι το «ένα πιάτο φαΐ», είναι οι ζωές μας και μ’ αυτές δεν θα παίζει κανένας. Δεν είναι ζήτημα εκδίκησης είναι ζήτημα υπεράσπισης του γέλιου.

Ανοιχτή Συζήτηση

Τρίτη 5/11 , 15:00, κάτω λέσχη

2/11/2013

Συνέλευση για το κόστος φοίτησης

http://synkosfoi.espivblogs.net/

Η συνέλευση για το κόστος φοίτησης αποτελείται από άτομα και συλλογικότητες από διάφορες σχολές, που δεν ανήκουν σε παρατάξεις και δεν κατεβαίνουν σε εκλογές, τα οποία συναντιούνται με αδιαμεσολάβητους όρους και με κοινό άξονα τα ζητήματα για το κόστος φοίτησης.

Γενική Συνέλευση συλλόγου φοιτητών φυσικού

Πέμπτη 18/10/2013

12:00 μ.μ.

στην αίθουσα Α11

εξ αναβολής γενική συνέλευση

να είμαστε όλοι και όλες εκεί!

αφισάκια και κείμενο της ΣγΚΦ για τη λέσχη

(Α4 που διπλώνει)

(Α3 που κοβεται στη μέση)

 

 

Παρέμβαση στη λέσχη του ΠΑΜΑΚ

Σήμερα 10/10 στα πλαίσια δράσης της συνέλευσης για το κόστος φοίτησης, κόσμος πήγε στη λέσχη του ΠΑΜΑΚ και απαίτησε και τελικά κατάφερε να φάει δωρεάν. Παρακάτω το κείμενο που μοιραζόταν στην παρέμβαση.

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις

για την υπεράσπιση των κοινωνικών

αγώνων και των χώρων που τους πράττουν

      Στις γειτονιές μας και στις πόλεις μας υπάρχουν χώροι και κτήρια υπό κατάληψη που χρησιμοποιούνται από ομάδες ανθρώπων σύμφωνα με τις πολιτικές και κοινωνικές τους ανάγκες. Οι μόνιμες αυτές καταλήψεις των κτηρίων αποτελούν ελευθεριακούς χώρους που λειτουργούν με γνώμονα τις συνελεύσεις και την αδιαμεσολάβητη δράση των ανθρώπων που τις απαρτίζουν. Ο λόγος και οι κοινωνικές δράσεις που παράγονται μέσω συνελεύσεων, συζητήσεων και εκδηλώσεων πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου αποτελούν προϊόν αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και αντιεραρχικών δομών, ενώ ταυτόχρονα το κύριο χαρακτηριστικό της οργάνωσης του χώρου και της ζωής μέσα στις καταλήψεις είναι η αλληλεγγύη, το μοίρασμα και η αυτοδιαχείριση τους από τις ομάδες ανθρώπων που συμμετάσχουν σε αυτές.

Σήμερα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την καταστολή της λειτουργίας των χώρων αυτών. Κάποιοι έχουν ήδη δεχθεί επιθέσεις και εκκενωθεί από την αστυνομία τον τελευταίο χρόνο ενώ και άλλοι απειλούνται με εκκένωσή. Ο κατάλογος των καταλήψεων που έχουν δεχθεί καταστολή περιλαμβάνει ήδη τη Βίλλα Αμαλίας, τη κατάληψη Σκαραμαγκά και τα πολιτικά στέκια της ΑΣΟΕΕ και του πολυτεχνείου στην Αθήνα, το Παράρτημα και το Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα, την Αντιβίωση στα Γιάννενα, το Ορφανοτροφείο στη Θεσσαλονίκη, τις εστίες στην Ηγουμενίτσα, τη Βάλβειο Βιβλιοθήκη στο Μεσολόγγι καθώς και άλλα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια εντός πανεπιστημίων. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια συγκυρία όπου η ύπαρξη αυτοοργανωμένου αγώνα δε θα μπορούσε παρά να »ενοχλεί» τα συμφέροντα του κράτους, σε μια συγκυρία που ο καπιταλισμός δημιουργεί στις κοινωνίες μας συνθήκες κανιβαλισμού, εντατικοποίησης, ανθρώπινης αποξένωσης και καταπίεσης, σε μια συγκυρία που οι επιθέσεις της αστυνομίας και του φασισμού οξύνονται.

Είμαστε αλληλέγγυες/οι και στηρίζουμε των αγώνα των χώρων αυτών για τη συνέχιση της ύπαρξης και της λειτουργίας τους και τη διαφύλαξη των κοινωνικών αγώνων που παράγονται μέσω αυτών. Θεωρούμε ότι η επίθεση που δέχονται πλήττει και εμάς τους ίδιους σαν αγωνιζόμενους/ες, διότι αν και δεν ταυτιζόμαστε πλήρως πολιτικά ο αγώνας μας έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά, άρα δεν μπορούμε να παραβλέπουμε τη συμβολή τους και στους δικούς μας αγώνες.

Τέλος όσον αφορά τον προβληματισμό που μπορεί να τεθεί για το ότι η κατάληψη ενός δημόσιου ή ιδιωτικού κτηρίου είναι παράνομη σύμφωνα με τους νόμους των κυρίαρχων, απαντάμε λέγοντας ότι δε διαχωρίζουμε τις πράξεις σε παράνομες και νόμιμες αλλά σε »ηθικές» και »ανήθικες» σύμφωνα με το αν μπορούν ή όχι να ενισχύσουν και να προωθήσουν τον αγώνα για μια ελεύθερη κοινωνία.

μπροστά στην αυξανόμενη καθημερινή βαρβαρότητα

ή θα μοιραστούμε τον αγώνα,

ή θα μοιραστούμε τον κανιβαλισμό

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σάββατο 5/10, ώρα 12:00, Καμάρα

.

3/10/2013

συνέλευση αδιαμεσολάβητου αγώνα φυσικού